Nekrolog

[pacjent1972]

Viktor Pietrowicz Bryukhanov ur. 1 grudnia 1935 w Taszkiencie, zm. 13 października 2021 w Kijowie, były dyrektor elektrowni jądrowej w Czarnobylu: 1970-1986. Miał 85 lat.

 Oraz: 

Izabella Ivanovna Diatlov, żona Anatolija Diatłowa zmarła 9 października 2021 mając 91 lat, byłego zastępcy głównego inżyniera elektrowni jądrowej w Czarnobylu i uczestnika pamiętnych wydarzeń z 1986 roku.

– To kobieta, która przeżyła swojego ukochanego męża Anatolija Stiepanowicza Diatłowa o 26 lat i przez te wszystkie lata kontynuowała pracę związaną z rehabilitacją personelu elektrowni jądrowej w Czarnobylu. To kobieta, która pochowała trójkę swoich dzieci, ale nie straciła hartu ducha – napisała Ludmiła Bogun, dziennikarka z Czernihowa.

Zgodnie z ostatnim życzeniem Izabelli Iwanownej została ona pochowana u boku swojego męża na cmentarzu Lisowym w Kijowie.

[pacjent1972]

Sorry ze pod postem ale chyba tak można? 

 

3 listopada 2021 zmarł legendarny bohater Czarnobyla, pilot helikoptera, honorowy obywatel Chersonia, emerytowany generał dywizji Borys Aleksandrowicz Niestierow.

27 kwietnia 1986 r. o godz. 10.00 51-letni Niestierow, który wówczas zajmował stanowisko dowódcy sił powietrznych sił powietrznych Kijowskiego Okręgu Wojskowego jako jeden z pierwszych przeleciał helikopterem Mi-8 nad ruinami reaktora czwartego energobloku. Nieprzypadkowo to właśnie jemu, doświadczonemu i wykwalifikowanemu lotnikowi, polecono, aby jeszcze tego samego dnia kontrolował loty helikopterów, które zrzucały materiały dezaktywacyjne w gardziel zniszczonego energobloku.

Borys Niestierow urodził się 1 sierpnia 1935 r. w mieście Sarańsk, stolicy Republiki Mordwińskiej. Ukończył szkołę lotniczą w miejscowości Armawir w 1956 r., a następnie Akademię Sił Powietrznych w 1966 r. Służył na terenie Niemiec, w okręgach wojskowych nad Morzem Czarnym i Morzem Bałtyckim, a także w Afganistanie. W 1983 r. został zastępcą dowódcy sił powietrznych Kijowskiego Okręgu Wojskowego.

Niestierow od pierwszych dni po katastrofie czarnobylskiej brał udział w likwidacji jej skutków. Osobiście wykonał 51 lotów nad zniszczonym reaktorem. Jego całkowity nalot w tamtych dniach wynosił 28 godzin, a przyjętą dawkę promieniowania oceniono na 134 rentgeny.

Za swoje wojskowe dokonania otrzymał wiele oznaczeń, m.in. order „Czerwonej Gwiazdy”, czy 18 medali ZSRR. Do końca swych dni mieszkał w Chersoniu, gdzie otrzymał tytuł honorowego obywatela tego miasta. Był inwalidą drugiej grupy.