Transport kolejowy

[Agrael]

Zrzut pochodzi z modyfikacji S.T.A.L.K.E.R. F.M.

W całej serii praktycznie nie ma miejsc, w których nie występują tory kolejowe. W Strefie Wykluczenia trakcja kolejowa jest gęsto rozbudowana i stosunkowo niewiele lokacji jest jej pozbawionych: laboratoria klasy X, Sarkofag, Podziemia Instytutu Badawczego Agroprom, Jantar, Dolina Mroku, Limańsk, Szpital, Czerwony Las, Prypeć i Zaton.

Lokomotywy: 

• TU4-2916
  (z ros. тепловоз узкоколейный тип 4 - lokomotywa wąskotorowa typu 4)

  ---

  

Lokomotywa wąskotorowa. 
Producent: Kambarskie Zakłady Mechaniczne
Właściciel: Czerwonenska Cukrownia
Ciekawostki:

1. Jedyna w serii wąskotorowa lokomotywa spalinowa, która występuje w tunelu "Prypeć-1" na wąskim torze wraz z innym składem - od strony, gdzie znajduje się koparka wielonaczyniowa.

Rodzaj przekładni: hydromechaniczna
Układ osi: Bo'Bo'
Tor szerokości: 750 mm
Moc: 250 KM
 

• CzME3T-5792
  (z ros. чехословацкий маневровый (тепловоз) с электрической передачей, 3-й тип - czechosłowacka lokomotywa manewrowa z napędem elektrycznym, typ 3)

  ---

  

Lokomotywa manewrowa. 
Producent: ČKD Praga (Tatra)
Właściciel: TCz-9 Lokomotywownia "Darnica" Kolei Południowo-Zachodniej
Ciekawostki:

1. Właściwie nie ma miejsca w serii, gdzie ta lokomotywa nie była wykolejona, co można uznać za rodzaj easter egga:
   - Na Kordonie leży prawie pięć metrów od nasypu (wiąże się z tym kolejna ciekawostka).
   - W buildzie Wysypiska obok hangaru (choć tory kolejowe znajdują się 200 metrów od tego miejsca).
   - W nowej wersji Wysypiska w tunelu kolejowym.
   - Na testowej lokacji fog_net, gdzie w ogóle nie ma torów.
   Być może zostało to wywołane przez anomalną elektryczność Zony - bo w końcu żadna Karuzela nie jest w stanie przemieścić spalinowej lokomotywy o wadze 120 ton.
2. Lokomotywa, która leży w pobliżu nasypu na Kordonie, jest jednym z niewielu obiektów, jakie pozostały w tym samym miejscu aż do wersji ostatecznej i które zarazem zostały opisane w dokumentach projektowych. Kolejną osobliwością jest to, że stoi pionowo, ale biorąc pod uwagę wielkość nasypu, to gdyby została wykolejona, raczej na pewno by się przewróciła.
3. Nazwa lokomotywy w grze (CzMO3) pochodzi z żargonowej nazwy w środowisku kolejarzy - "czmo", inne określenia to czmucha, czmonia oraz czumowoz.
4. Niektóre egzemplarze mają alternatywną teksturę, na której nad kabiną widnieje nazwa lokomotywowni "Darnica". Prawdziwy prototyp - lokomotywa spalinowa CzME3-5792, jest rzeczywiście przypisana do Lokomotywowni TCz-9 "Darnica".
5. Lokomotywa występuje w dwóch wersjach: praktycznie nowej oraz zniszczonej (zardzewiała o licznych wgnieceniach). 
6. Trzeci wariant lokomotywy znajduje się w fabryce na wczesnej wersji lokacji Kordon, jest ona lekko uszkodzona po zderzeniu z bramą - jej tylna część jest wygięta, a poszycie wgniecione.

Rodzaj przekładni: elektryczna 
Układ osi: Co’Co’
Tor szerokości: 1520 mm 
Moc: 1350 KM
 

• М62-1649
  (węg. motormozdony - lokomotywa, 6-osiowa, typu 2)

  ---

  

Lokomotywa pasażersko-towarowa. 
Producent: Woroszyłowgradzka fabryka lokomotyw im. „Rewolucji październikowej”
Właściciel: TCz-5 Lokomotywownia "Greczany" Kolei Południowo-Zachodniej w Chmielnickim
Ciekawostki:

1. W wielu miejscach w serii lokomotywa ta opiera się jednym końcem o mur lub bramę: Dzicz, Radar, Czarnobylska Elektrownia Jądrowa. Jeśli zwrócimy uwagę na jedną z ciekawostek o CzME3, to okazuje się, że anomalna energia Zony odrzuciła lokomotywy, które zderzyły się z jakąś przeszkodą. 
2. Tabliczka znamionowa lokomotywy (WŁ80) jest zgodna z tabliczką innej lokomotywy w grze. W rzeczywistości M62 miała wypukłą emaliowaną tabliczkę koloru czerwonego z białymi literami.

Rodzaj przekładni: elektryczna 
Układ osi: Co’Co’
Tor szerokości: 1520 mm
Moc: 2000 KM
 

• WŁ80^K-699
  (od inicjałów Włodzimierza Lenina, typ 80)

  ---

  

Lokomotywa towarowa prądu zmiennego.
Producent: Nowoczerkaski Zakład Budowy Elektrowozów
Właściciel: TCz-3 Lokomotywownia "Koziatyn" Kolei Południowo-Zachodniej
Ciekawostki:

1. Obecność tej lokomotywy w grze nie jest przypadkowa - istnieje lokomotywa elektryczna z tej samej serii i z tej samej zajezdni o numerze 666. Najwyraźniej twórcy przypadkowo zobaczyli tę lokomotywę i wpadli na pomysł, aby dodać do niej coś w rodzaju easter egga.
2. Brak odbieraków prądu i większości wyposażenia dachowego sugeruje, że lokomotywa jest prawie całkowicie zdemontowana.

Prąd: ~25 kV
Układ osi: 2x (Bo'Bo')
Tor szerokości: 1520 mm
Moc: 6520 KW

---

Wagony:
Oprócz lokomotyw w serii występują również wagony towarowe i pasażerskie.

• Transportowe
  

Następujące odmiany: platforma model 13-4012, wagon kryty model 11-066, wagon samowyładowczy model 19-752, wagon cysterna model 15-1566-02.

Ciekawostki:

1. Na moście w Kordonie pociąg się wykoleił, ale co najciekawsze wagony są praktycznie nietknięte. W rzeczywistości siła upadku spowodowałaby rozerwanie wagonów na kilka części.
2. Na buildowskiej wersji Kordonu przy torach kolejowych oraz w pobliżu fabryki stoją wózki kołowe z wykolejonych wagonów, które są obiektami dynamicznymi (można je przesunąć). W przypadku wykolejenia jest wysoce prawdopodobne, że uległyby zniszczeniu.
    

• Pasażerskie
  

Wagony pasażerskie po raz pierwszy pojawiły się w Zewie Prypeci. Są doczepione do lokomotywy М62-1649 oraz CzME3-5792.

• Wózki
  

Wózki wąskotorowe można znaleźć na Kordonie we wczesnej koncepcji, w Podziemiach Prypeci i kilku innych miejscach. Istnieje w sumie pięć modeli tych wózków, różniących się między sobą teksturą i obecnością drobnych uszkodzeń. 

Ciekawostki:

1. Na buildowskiej wersji Kordonu w fabryce wózki można było pchać po szynach. To samo można było zrobić z wózkami na kółkach, które pozostawiano na torach na nasypie.
    

---

GALERIA:

• Częściowo uszkodzony CzME3-5792 w fabryce z wcześniejszej wersji Kordonu (źródłowy build nieznany).
  
  
   
• Czyste Niebo. Work in progress.
  
  
   
• Cień Czarnobyla. 2006 rok.
  
  

Źródło: 

---

Rzeczywistość: 

• TU4 (ros. ТУ4) - wąskotorowa (tor szerokości 750 mm) lokomotywa spalinowa produkcji radzieckiej, przeznaczona głównie dla kolei przemysłowych. Produkowana była w latach 1962-1974.
  
  
  TU4-1693 i 1695, Ukraina

W toku produkcji lokomotywa przechodziła niewielkie modernizacje. Wyprodukowano co najmniej 3138 sztuk. Produkcję zakończono w związku z pojawieniem się lżejszego wariantu nowszej lokomotywy TU7. Lokomotywy TU4 były lubiane za niezawodność i łatwość eksploatacji.

Lokomotywy TU4 były używane na kolejach przemysłowych i leśnych w krajach byłego ZSRR, gdzie część kontynuuje służbę do tej pory (2009). Nieliczne były używane na kolejach dziecięcych (DŻD).

• S200 (seria 770 ČD) – lokomotywa spalinowa produkcji czechosłowackiej, wytwarzana od roku 1963 w zakładach ČKD w Pradze. Eksploatowana w Polsce na liniach przemysłowych i przez przewoźników prywatnych, eksportowana głównie do ZSRR (pod oznaczeniem ЧMЭ3), a także Iraku, Albanii, Syrii i Indii.
  
  
  ЧМЭ3-5740 kolei mołdawskich 

Prototypy tej sześcioosiowej lokomotywy (jeden na tory o rozstawie normalnym, dwa na tor szeroki) zostały przedstawione w roku 1963. Seryjna produkcja dla państwowych kolei czechosłowackich ČSD prowadzona była w latach 1967–1969 i ogółem wyprodukowano 121 egzemplarzy (seria T669.0, obecnie 770), w tym 12 na tor szeroki (seria T669.5, obecnie 770.8). Główne zatrudnienie znalazły przy obsłudze pociągów towarowych i pracach manewrowych, ale także sporadycznie prowadziły pociągi osobowe. 

Ogółem sprowadzono do Polski 143 sztuki tych lokomotyw, które podjęły pracę na liniach przemysłowych. Pierwsze egzemplarze (ponad 60 sztuk) zakupiono w roku 1966 dla obsługi kombinatu metalurgicznego im. Lenina w Krakowie (Nowa Huta), a oznaczenie S200 tam stosowane przyjęli także inni polscy przewoźnicy dysponujący tą lokomotywą. CZ LOKO Polska dysponowało jedną S200 pracującą pod oznaczeniem 770 526, która w czerwcu 2011 roku została odkupiona od LOKO TRANS a następnie przywrócona po naprawie do ruchu 29 kwietnia 2014 roku. Pojazd był wypożyczony Stowarzyszeniu Kolejowych Przewozów Lokalnych oraz Inter Cargo. W marcu 2018 roku lokomotywę sprzedano albańskiemu przewoźnikowi ALBRAIL zmieniając jej dotychczasowe malowanie.

ZSRR był głównym odbiorcą tego typu lokomotyw. Ogółem do roku 1992 zakupiono 7455 sztuk, oznaczonych jako seria ЧMЭ3 (CzME3). Stosowane są zarówno w ruchu towarowym jak i osobowym. Obecnie eksploatowane są one w Azerbejdżanie, Białorusi, Estonii, Gruzji, Kazachstanie, Litwie, Łotwie, Mołdawii, Ukrainie i Rosji przez przewoźników państwowych i prywatnych.

• NEWZ, Nowoczerkasskij elektrowozostroitielnyj zawod (ros. НЭВЗ, Новочеркасский электровозостроительный завод, pol. Nowoczerkaski Zakład Budowy Elektrowozów) – rosyjski producent taboru kolejowego, z siedzibą w Nowoczerkasku. Utworzony w 1936 roku, do 1947 nosił nazwę Nowoczerkasskij parowozowstroitielnyj zawod (Nowoczerkaski Zakład Budowy Parowozów). Poprzednio nosił imię S.M. Budionnego.
  
  
  WŁ80

Po II wojnie światowej władze radzieckie zdecydowały zmienić profil odbudowanego zakładu na produkcję elektrowozów, kończąc ich produkcję w moskiewskich zakładach Dinamo. Nastąpiła za tym zmiana nazwy zakładu w 1947 roku na Zakład Budowy Elektrowozów. Przez kolejne 10 lat był on jedynym producentem elektrowozów w ZSRR. Głównym konstruktorem do 1959 roku był Boris Susłow (poprzednio z zakładów Dinamo. W kwietniu 1947 roku wyprodukowano pierwsze elektrowozy serii WŁ22M (na prąd stały, zmodernizowanej przedwojennej konstrukcji). Ogółem powstało ich do 1958 roku ponad 1500 sztuk. Rozpoczęto następnie produkcję nowych konstrukcji lokomotyw, oznaczanych początkowo literą N (od Nowoczerkaska), zamienioną w 1963 roku na WŁ (od inicjałów Włodzimierza Lenina), na wzór wcześniejszych lokomotyw.

Źródła: [KLIK] [KLIK] [KLIK]

Kosmetyczne poprawki, korekta tekstu, dodatkowe informacje: @Meta