Solanka (zupa) Solanka[1] (ros.солянка) – tradycyjne danie kuchni rosyjskiej, zupa o umiarkowanie ostrym i kwaśnym smaku. Jest to zupa na bazie mocnego rosołu mięsnego, rybnego lub wywaru grzybowego. W zależności od głównego składnika wyróżnia się odpowiednio solankę mięsną, rybną lub grzybową. Niezależnie od wersji solanka powinna mieć słono-kwaśny smak, uzyskiwany dzięki: ogórkom kiszonym, oliwkom i cytrynie. Koniecznie dodaje się także śmietanę i dużo przypraw, zwłaszcza pieprzu, pietruszki i kopru, zazwyczaj też kapustę. Główny składnik zupy powinien być złożony z licznych odmian, a więc w solance mięsnej stosuje się kilka gatunków mięs (obsmażonych, gotowanych, wędzonych) i wędlin (przeważnie parówki) oraz słoninę. W solance rybnej stosuje się jednocześnie gotowaną, soloną i wędzoną rybę, najchętniej z ryb jesiotrowych. Podobnie grzybowa solanka winna być sporządzona z kilku rodzajów grzybów w różnym stanie (kiszonych, suszonych, marynowanych). Oprócz Rosji zupa ta jest popularna w innych słowiańskich krajach byłego ZSRR, na Ukrainie i Białorusi, a także w tych byłych republikach ZSRR, gdzie są liczne diaspory Rosjan. Solanka była popularną zupą w restauracjach i stołówkach NRD. Солянка мясная Przepis po polsku: Soljanka Jedna z najbardziej znanych rosyjskich zup - przypadnie do gustu wielbicielom intensywnych smaków czas: 40 minut liczba porcji: 6 składniki: 2 litry mocnego bulionu (może być z kostki) 2 cebule 4 kiszone ogórki 2 ogórki konserwowe 10 dag koncentratu pomidorowego 6 ząbków czosnku 50 ml wytrawnego wina 1 cytryna po 10 zielonych i czarnych oliwek 2 łyżki kaparów 8 suszonych grzybów 6 łyżek kwaśnej śmietany 125 g masła sól, pieprz przyrządzanie: Rozgrzać połowę masła, dodać koncentrat pomidorowy, posiekany czosnek i chwilę razem smażyć. Dolać wino, wrzucić sól i dużą szczyptę pieprzu. Dodać do gorącego bulionu. Grzyby zalać wrzątkiem, gdy są miękkie odsączyć i pokroić w cienkie paseczki dodać do bulionu. Ogórki również pokroić w cienkie paseczki i podsmażyć na pozostałym maśle przez ok. 8 minut. Następnie dodać do zupy i wszystko razem gotować przez ok. 20 minut. Pod koniec gotowania dodać pokrojone w krążki oliwki i kapary w całości. Cytrynę obrać ze skórki, usunąć błonki, pokroić w plasterki, a każdy na kilka kawałków. Dodać do zupy. Na koniec doprawić do smaku. Do każdej porcji zupy podawać w małej miseczce kwaśną śmietanę. uwagi: Podawać z żytnim pieczywem. Przed końcem gotowania można dodać do zupy pokrojoną w kostkę, a następnie obsmażoną wędlinę. Rosyjska soljanka Przygotowanie: 15 minut Gotowanie: 40 minut Składniki • 30 dkg wołowiny z kością (np. rostbef) • 30 dkg wieprzowiny (np. łopatka) • 3 cebule • 3 marchewki • 2 pietruszki • ćwiartka selera • 1/2 pora • 3 pomidory • 4 kiszone ogórki • 5 dkg kaparów • po kilka sztuk zielonych i czarnych oliwek • 1/2 cytryny • po kilka ziarenek ziela angielskiego i pieprzu • 4 liście laurowe • 1/2 szkl. gęstej kwaśnej śmietany 18% • 2 łyzki masła • po łyżce siekanego koperku i natki pietruszki Etapy przygotowania 1. To zupa, którą w Rosji gotowano na wiejskich zabawach – każdy uczestnik przynosił jakiś składnik. Później wszystkie były gotowane we wspólnym kotle. Solanka może być mięsna, rybna lub grzybowa. Ja najbardziej lubię mięsną. Świetna w zimie – rozgrzewa prawie jak herbata z rumem… 2. Z jarzyn, mięsa i przypraw (ziele angielskie, pieprz, liście laurowe) ugotować mocny bulion. Schłodzić, przecedzić. Mięso pokroić w kostkę. Pomidory sparzyć, obrać ze skórki i pokroić w kostkę. Posiekaną w kostkę cebulę usmażyć na złoty kolor. Dodać pomidory, dusić 15 minut. Dodać pokrojone w kostkę ogórki. Wszystkie składniki dodać do bulionu, gotować 15 minut. Podawać bardzo gorącą, udekorowaną kleksem gęstej, kwaśnej śmietany i plastrem cytryny.
No to i ja dorzucę swoje pięć groszy. Aktualnie jestem w trakcie lektury jednej z książek z serii Stalkera p.t.“Toczka padienija” gdzie główny bohater, czarny stalker, nota bene murzyn z matki rosjanki i afrykańskiego księcia, podczas rajdu w głąb Zony wspomina sobie rosyjska Soljankę. Przytoczę tutaj tłumaczenie opisu: “…mięsną soljanke cenię. Jeśli nie wiecie, jak prawidłowo przygotować mięsna soljankę, to ja wam powiem. Do soljanki należy odnosić się z szacunkiem, jeść ja kilka dni (na drugi dzień jest znacznie smaczniejsza, niż tuż po zdjęciu z ognia). I tak, główna rzecz w tym, że potrzebny jest sok z ogórków. Nie kwaśny płyn ze sklepowych korniszonów, ale prawdziwe ogórki, które robią babcie z tego, co wyhodują własnymi rekami. No i na tym sosie trzeba ugotować bulion z małych kawałków mięsa. Najlepiej kilku rodzajów - wołowiny i wieprzowiny na ten przykład. Baranina jest trochę gorsza na mój smak, ale dopuszczalna. Kiedy bulion się ugotuje ( a to potrwa z godzinę-półtora), dodać sos pomidorowy, pokrojoną cebulę, marchewkę, kwaszone ogórki, kapary, cukier i sól do smaku. Pieprz - jasna sprawa. Jeszcze po dwudziestu minutach - pokrojoną na małe kawałeczki szynkę, wędzona kiełbasę, można jeszcze jakieś mięsne delicje tam dodać w rodzaju parówek. I gotować jeszcze z piętnaście minut. Danie powinno być tłuste, gęste i syte. Śmietanki można dodać wedle potrzeby, pieprzu. Jeśli chcecie popsuć soliankę - wrzućcie plasterek cytryny, w restauracjach zawsze tak robią. Powiedzieć wam dlaczego? Dlatego, że gotują nie na soku z ogórków i nie z tymi ogórkami. I tak to jest.” Oczywiście, należy wziąć poprawkę na powieściowa formę przepisu, jednakże jest to przepis od Rosjanina dla Rosjan, od swojego dla swoich, którzy wiedzą dokładnie, co to jest soljanka, bo to jest narodowa rosyjska potrawa. Dlatego mozna przypuszczać, ze jest w tym przepisie sporo prawdy. Tak czy inaczej, przy czytaniu każdego z przepisów aż ślinka cieknie…mniam.
Eee chyba wolę grać w soljankę niż ją jeść.