Nie żyłem w czasach PRLu, bo jestem na to za młody, jednak pytałem i rodziców, i dziadków, i wujków i... nie wiem, kim Ty byłeś w czasach PRLu, czy kimś wysoko postawionym w ówczesnych urzędach, ale według ich relacji PRL nie był ani trochę kolorowy. Jedyny plus jaki każdy widział to ludzie, bo że byli życzliwi, pomagali sobie i dużo przebywali razem. To ostatnie jest logiczne z tego powodu, że gdyby dzisiaj nie było komputerów to dzieciaki też przesiadywałyby na dworze z innymi rówieśnikami. A ludzie byli tacy bardziej dla siebie na pewno też po części ze wspólnego kombinowania, które kiedyś było cholernie powszechne. Dzisiaj też jest pełno kombinatorstwa, z tym że każdy sobie rzepkę skrobie.
Jak wiadomo, brak był w podstawowych towarach, matka wspominała mi jak całą rodzinką na zmianę ustali się za butami w sklepie, a przyszło co do czego to jedynym towarem jaki rzucono to były śmieci z wadami fabrycznymi lub buty nie do pary... do tego podczas budowy domu w którym mieszkam, wszyscy musieli rozjeżdżać się po różnych częściach kraju jak i szukać wszędzie, by zdobyć meble, materiały budowlane, itp. Jak dowiedziałem się, że dużą część ubrań wyszyli sami, bo nie było za bardzo co kupić w sklepach, to tym bardziej mnie to przybiło. Kupno samochodu w tamtym okresie było dla nich wyczynem, dziadkowi udało się po długim czasie kupić w końcu syrenę, która okazała się zwykłym gratem z racji bycia ułomnym przestarzałym śmieciem. Ciotka z wujkiem jeździli do niemiec pracować maluchem, to wszyscy na miejscu kisnęli jak można takim klamotem przejechać dwa tysiące kilometrów. No i dziw, że udało im się wyjechać poza granicę. Z kolei w okresie stanu wojennego dziadek jako kierowca ciężarówki miał duże problemy, by wyjechać bez ciągłych kontroli z ładunkiem poza miasto, a co dopiero poza obręb województwa.
Na dodatek sporo rzeczy produkowanych w kraju było dość gówniane. Gdyby porównać na jakich śmieciowych polskich gitarach grała matka, a co ja mam teraz, to aż śmiech bierze, że w ogóle polacy coś takiego produkowali. To samo można powiedzieć o wszelkich syrenach, dużych fiatach, maluchach i reszcie. Teraz jeździ się tym dla zabawy, kiedyś była to konieczność.
I podobne zdanie podzielało jeszcze wielu starszych ludzi, z którymi o tych czasach rozmawiałem. Wyraźne za PRLem tęsknili tylko nieudacznicy życiowi, którzy z poczucia "opiekuńczości państwowej" hehe nie poradzili sobie w nowych czasach.
Nie wiem więc @kondotier z jakich stron jesteś i czy cudownie inaczej wyglądało to u Ciebie, lecz u mnie na lubelskim rejonie nie było to kolorowe. A młodość każdy będzie wspominać dobrze z prostego powodu - bo to była ich młodość i jakieś dobre chwile spędzone z bliskimi im osobom.
I jeszcze tak na koniec, teraz zarabiając i radząc sobie w życiu można z czasem pozwolić sobie na coś. Wybór towarów jest ogromny, można szukać i szukać czegoś, czego pragniemy. Na przykład samochód, opcji jest zatrzęsienie. A kiedyś? Maluch z giełdy kupiony grubo powyżej jego faktycznej wartości? Oczekiwanie na takiego aż w końcu będzie można wykorzystać przydział, a ten mały grat i tak okaże się wadliwy i będzie wymagał poprawek? Tak sobie.