Agrael

@tom3kb Czy w Left to Die były, to nie pamiętam, ale na pewno znalazły się w Równowaga-2. Z tym, że w tym modzie nas nie atakowały, co moim zdaniem było na plus.

Kilka informacji z 08.09.2022 r.: Modder przez pewien czas nie będzie przygotowywał raportów z prac nad modem oraz chwalił się nowymi screenami. Powód? Obecnie uczy się pracy nad plikami Stalkera oraz SDK. Dodatkowo nikt mu nie pomaga przy projekcie, a więc wszelkie nowe informacje będą pojawiać się rzadko. Rozważa również zaadaptowanie Gunslingera, który zapewne pojawi się jako osobna adaptacja. W każdym razie to są tylko plany. Na dokładkę kilka screenów.

Zagadka. W jakim modzie możemy natknąć się na takie (agresywne) zwierzęta?

@Szramowski Wszystko jest okej. Po prostu trzeba się uważnie rozglądać Trzymaj: Od 0:40.

Odrodzony: Duplikaty cz.1 v7.63 - Odmienne Światy

@kondotier Nie znalazłem tej skarpy w Otchłani, a więc wylądowałem na Zatonie i skorzystałem z tego teleportu, który wskazałeś. Tak więc trzeba będzie się nachodzić. Pytanie, co dalej po ożywieniu Ducha, Kła i Luki

@kondotier A ja myślałem, że ten hełm to zwykła ozdoba. Mam problem z Pieczarą/Otchłanią. Ciała zostawiłem w lesie i pobiegłem do niej, a NPC otworzyli mi drzwi. Później otworzyłem pozostałe, ale nie mogę znaleźć drogi powrotnej do Zapomnianego Lasu. Najlepsze jest to, że znalazłem teleporty do Doliny Szmerów i na Zaton, ale jak dostać się z powrotem do lasu, to nie mam pojęcia.

Anomaly, chociaż ma jakąś fabułę - prosta, bo prosta, ale jest. Gorzej w przypadku CoC'a. Niby kwestia gustu, ale zawsze będę uważał, że najlepszym wyborem jest mod fabularny, a co za tym idzie poznanie nowej historii.

Podsumowanie wyników ankiety na AP-PRO.RU z najlepszymi modami - Sierpień 2022. To już powoli zaczyna być nudne, ale tak.. Anomaly znów na szczycie rankingu. Za to miłym zaskoczeniem jest Powrót do Strefy na drugim miejscu. W sierpniu spadł na ósmą pozycję Alone in Windstorm. Anomaly 1.5.2 (PL) Powrót do Strefy Dead City Special Release (PL) Gunslinger Mod (PL) NLC 7 3.0 (PL) OP-2.2 Lost Alpha DC (PL) Alone in Windstorm Oblivion Lost Remake 2.5 (PL) Narodnaja Solianka 2016 (PL) OGSR Mod (PL) Przestrzenna Anomalia (PL) F.O.T.O.G.R.A.F. (PL) Call of Chernobyl (PL) Bad Company 2: Mason Źródło: [KLIK]

Ciekawe, czy ta frakcja była już w OP-2.1. "Krwiopijcy" mi kojarzą się z Pijawką, a według opisu @metek58 mamy do czynienia z niezrównoważonymi ludźmi w białych kitlach. Początkowo wpadła mi do głowy nazwa "Grabieżcy"/"Ciemiężyciele", ale to bardziej pasuje do jakichś bandytów. Ewentualnie "Malwersanci"/"Mistyfikatorzy" - zepsuci, podli, fałszywi. Pozbawieni skrupułów.

Ło panie, szybko się uwinęli. Dorzuciłem już wersję z dubbingiem do naszej listy. Grałem kiedyś w Orcades, ale nie pamiętam fabuły. Może warto sobie przypomnieć

Wiktor Robiertowicz Coj był rosyjskim muzykiem rockowym, poetą i malarzem. Założyciel i lider zespołu Kino, dla którego napisał swoje piosenki. Wystąpił w kilku filmach fabularnych. Tragicznie zginął w wypadku samochodowym na Łotwie 15 sierpnia 1990 roku. Jest uznaną legendą rosyjskiego rocka. Coj do dziś jest jednym z najbardziej znanych muzyków rockowych w Rosji. Biografia Wiktora Coja Wiktor Coj urodził się 21 czerwca 1962 roku w Leningradzie (obecnie Petersburg). Jego rodzicami byli inżynier Robert Maksimowicz Coj i nauczycielka wychowania fizycznego Walentina Wasiljewna. Wiktor ma również przyrodniego brata Leonida, który przyszedł na świat podczas drugiego małżeństwa ich ojca. Narodowość Wiktora Coja jest trudna do jednoznacznego określenia. Jego matka jest Rosjanką, a ojciec Koreańczykiem. Sam Wiktor był również dobrze obeznany z kulturą rosyjską, jak i koreańską. Mieszanka dwóch kultur wpłynęła także na charakter legendy rocka - według wspomnień przyjaciół był stanowczym człowiekiem, który posiadał własny punkt widzenia i dokładnie wiedział, czego oczekuje od życia. Coj dobrze radził sobie w szkole. Interesował się literaturą, fotografią i muzyką. W latach 1974-1977 uczęszczał do Miejskiej Szkoły Artystycznej nr 1 w Leningradzie, gdzie poznał Maksim Paszkowa, z którym zaczął grać w zespole Oddział Nr 6. jako gitarzysta basowy. Po ukończeniu szkoły podstawowej Wiktor Coj zapisał się do szkoły artystycznej im. Sierowa, ale nie ukończył jej z powodu problemów z nauką. W 1979 roku został wydalony i przyszły muzyk rockowy został zmuszony do wstąpienia do szkoły wieczorowej. W ciągu dnia Wiktor pracował w fabryce. Jesienią tego samego roku zapisał się do państwowej szkoły zawodowej II stopnia (SPTU-61) w specjalizacji rzeźbiarza z drewna i oficjalnie otrzymał zawód. Początek działalności muzycznej: Coj podczas uczęszczania do szkoły zainteresował się muzyką. Wraz z kolegami z klasy słuchał ówczesnej muzyki zachodniej, zbierał i wymieniał płyty. To właśnie wtedy zaczął grać na gitarze. Pierwszym zespołem, w którym grał Wiktor, był Oddział nr 6. Nieco później przyszły lider Kina dołączył do punkowego zespołu Andrieja „Świni” Panowa -"Automatyczne Samozadowalacze". Coj cały swój wolny czas poświęcał na muzykę i spotkania z przyjaciółmi. W 1980 roku wraz z Aleksiejem Rybinem i Olegiem Walinskim założył zespół "Garin i hiperboloidy". Młody zespół szybko staje się znany w niewielkich kręgach i zaczyna grać koncerty domowe. Muzycy otrzymują pomoc od bardziej doświadczonych kolegów - członków zespołu Akwarium i osobiście Borysa Griebienszczikowa. Sprzyja im również inny petersburski rockandrollowy twórca Majk Naumienko, lider zespołu Zoopark. W 1982 roku "Garin i hiperboloidy" przekształca się w duet z Coja i Rybinem. W tym samym czasie nazwa zostaje zmieniona na "Kino". Wiktor aktywnie pisze nowe piosenki, muzycy z pomocą "Akwarium" nagrywają debiutancki album "45", ale wkrótce ich drogi twórcze rozchodzą się. Coj w 1984 roku zmienia skład grupy, w której gitarzystą jest Jurij Kasparian. W 1983 roku Wiktor otrzymuje wezwanie do wojska. Muzyk nie chce jednak robić sobie przerwy od twórczej działalności i chcąc uniknąć służby, inscenizuje próbę samobójczą. W konsekwencji zostaje przyjęty do kliniki psychoneurologicznej, gdzie spędza dwa tygodnie w szpitalu. Następnie Coj otrzymuje „biały bilet” i zostaje zwolniony ze służby wojskowej. W połowie lat 80-tych Wiktor Robiertowicz był jednym z najbardziej znanych muzyków rockowych w Leningradzie. Do tego czasu Kino wydało kilka albumów płytowych. Prawdziwy sukces przychodzi pod koniec lat 80-tych, kiedy to zespół staje się znany w całym kraju. Znowu za oknami biały dzień, Dzień, co wyzywa mnie na bój, I czuję to, zamykając oczy - Świat cały dziś to jest wróg mój. Wiktor Coj - role filmowe Na początku drugiej połowy lat 80. Wiktor zaczął interesować się kinem. W 1986 roku wystąpił w dokumencie Raszyda Nugmanowa ("Yah-ha") oraz w krótkometrażowym filmie Siergieja Łysienko ("Koniec wakacji"). Filmy te nie trafiły jednak do masowego odbiorcy. Stały się sławne po śmierci Coja. W 1987 roku zespół Kino bierze udział w zdjęciach do filmu dokumentalnego Aleksieja Uczitiela ("Rock"). Nieco później Wiktor zagrał w filmie Siergieja Sołowjowa ("Assa"). W finale owego filmu pojawia się piosenka Zmiany, która stała się hitem. Zmian! domagają się nasze serca. Zmian! potrzebują nasze oczy. Nasz śmiech i łzy I w naszym pulsie Zmiany! Wyczekujemy zmian! Wiktor Coj swoją jedyną większą rolę zagrał w filmie "Igła" Raszyda Nugmanowa. Film miał premierę w 1988 roku. Rok później magazyn "Radziecki ekran" uznał Robiertowicza za aktora roku. Jesienią 1990 roku Nugmanow planował nakręcić kolejny film z Wiktorem, ale z powodu tragicznych okoliczności projekt został wstrzymany i zrealizowany kilka lat później z udziałem innych aktorów. Filmem, o którym mowa, był "Dziki Wschód", a główną rolę odegrał Aleksandr „Rykoszet” Aksienow, lider zespołu "Obiekt Kpiny". Życie prywatne Wiktora Coja Pierwszą żoną Wiktora Coja jest Marianna. Poznali się w 1981 roku na przyjęciu urodzinowym przyjaciela. Oficjalne małżeństwo zostało sformalizowane trzy lata później. Wiktor i Marianna mają syna Aleksandra. Jest jedynym dzieckiem lidera zespołu "Kino". W ostatnich latach życia Coj mieszkał z Natalią Rozłogową, którą poznał w 1987 roku na planie filmu "Assa". Wiktor mimo faktycznego założenia nowej rodziny nie rozwiódł się z Marianną i - jak relacjonowała w wywiadzie - wyraził kiedyś życzenie, by pochowano go obok pierwszej żony, co zresztą miało miejsce. Syn Wiktora, Aleksander przez długi czas żył incognito i podobnie jak ojciec zajmował się muzyką, występując pod pseudonimem Mołczanow. Aleksander jest także założycielem petersburskiego klubu da:da. Wraz z członkami zespołu "Kino" wziął udział w filmie dokumentalnym "Coj - Kino", którego premiera odbyła się w 2012 roku. Śmierć Wiktora Coja Wiktor Coj zginął tragicznie 15 sierpnia 1990 roku na 35. kilometrze autostrady między Sloka a Talsi na Łotwie. Moskwicz muzyka zderzył się czołowo z Ikarusem. Wiktor zginął na miejscu, natomiast kierowca autobusu wyszedł z kolizji bez szwanku. Oficjalna wersja śmierci muzyka opiera się na założeniu, że po prostu zasnął za kierownicą z powodu przemęczenia. Wczesnym rankiem Wiktor Coj wybrał się na ryby do pobliskiego jeziora, gdzie wypoczywał z synem i Natalią Rozłogową. Wiktor chciał zrobić sobie przerwę po zakończeniu prac nad wstępną wersją nowego albumu, który później stał się znany jako „Czarny Album”. Wersja demonstracyjna powstała dosłownie dzień przed tragedią. Przeprowadzona sekcja zwłok Wiktora nie wykazała obecności alkoholu w jego organizmie. Nie potwierdzono również wersji o awarii technicznej samochodu. Później wśród fanów pojawiła się wersja o zabójstwie muzyka, ale nie jest ona poważnie brana pod uwagę. Moja grupa krwi - na rękawie Mój numer i ranga - na rękawie Życz mi powodzenia w boju, życz mi proszę Bym nie leżał martwy w trawie Bym nie leżał martwy w trawie Życz mi powodzenia w boju, życz mi powodzenia! Pogrzeb Wiktora Coja Wiktor Coj został pochowany na cmentarzu Bogosłowskoje w Petersburgu. Pogrzeb odbył się 19 sierpnia 1990 roku przy obecności tłumów ludzi. Muzyk został pochowany w zamkniętej trumnie, co doprowadziło do plotek o jego fałszywej śmierci. W rzeczywistości jednak trumna nie została otwarta ze względu na zły stan ciała - podczas kolizji jego twarz została poważnie okaleczona i bliscy postanowili nie otwierać jej podczas pogrzebu. Po pogrzebie w pobliżu grobu Wiktora powstało prowizoryczne miasteczko namiotowe. Wielu fanów Robertowicza dosłownie zamieszkało na cmentarzu, dbając o jego miejsce spoczynku. Z biegiem czasu sytuacja się zmieniła i dziś miejsce pochówku Wiktora Coja przestało być obiektem kultu. Ile mi jeszcze zostało nienapisanych pieśni? Wykukaj mi, kukułeczko, powiedz. Będę mieszkał w mieście czy na wysiedleniu, Będę leżał jak kamień, czy jak gwiazda będę płonął? Jak gwiazda. Źródło: [KLIK]

@vidkunsen Jeżeli opisujesz przebieg fabuły, to korzystaj ze spoilerów.

@madamczyk75 Jak to nie ma. Musi być i to dokładnie tam, gdzie pokazuje znacznik. Jeszcze w żadnym modzie lub podstawce ciało żołnierza z ładunkiem wybuchowym mi nie zniknęło. Nie wiem, co poradzić. Może jakiś błąd moda Spróbuj wczytać wcześniejszy zapis gry i sprawdź raz jeszcze, bo nie wiem, co poradzić. Dziwna sprawa.

@brix32 Wybacz, że dopiero teraz odpisuję. Pozycjoner jest na dachu wieży i zgadza się - przeskakujesz na słup trakcyjny. Jak już zabierzesz fanty z plecaka, to wskakujesz w kolejny teleport i on Cię przeniesie na dach silosu, na którym znów mamy teleport - prowadzi do podziemi Agropromu.

@madamczyk75 To zadanie z podstawki. Jesteś pewien, że nie ma ciała we wskazanym? 13:42:

Dobrze by było, a doświadczenie w modowaniu już mają. Bardziej mnie jednak zastanawia, co właściwie pisze na tej grafice

Do sieci wyciekły dwa screenshoty z rozgrywki w S.T.A.L.K.E.R. 2: Serce Czarnobyla oraz nigdy wcześniej niepublikowana grafika koncepcyjna. Materiał filmowy pochodzi z pre-alpha gry - wstępnie oszacowano, że z połowy 2019 roku. Według źródła, zdjęcia wpadły w niepowołane ręce po tym, jak oficjalny serwer na Discordzie studia GSC Game World został zhakowany. Słabą jakość zrzutów ekranu tłumaczy fakt, że zostały one wykonane podczas demonstracji gry na jednym z prywatnych kanałów. Autentyczność screenów została już potwierdzona przez kilka źródeł, w tym wiarygodne. Mimo wszystko są też powody, by sądzić, że mogą być podróbką. Źródło: [KLIK]

Prezentacja dubbingu do modyfikacji Orcades z 2009 roku na kanale wiarusa Simon Said:

Spełniliśmy prośbę @Anton Gorodecki, aczkolwiek nie musieliśmy tego robić. Z naszego forumowego serwera zniknęło ponad 30 spolszczeń, nad którymi ''samodzielnie" pracował. Chcielibyśmy jednocześnie podkreślić, że nie bierzemy ewentualnej odpowiedzialności za alternatywne linki, które znajdują się w tematach jego spolszczonych modyfikacji na naszym forum, jak i ich kolejnych kopii, które stworzyli internauci. @Anton Gorodecki od czasu swojego oświadczenia nie skontaktował się z administracją, o co był proszony. Administracja forum StalkerTeam.

S.T.A.L.K.E.R. Wiki: Zone Chronicles i grupa „Ten sam Stalker” opublikowały tekstury oraz zdjęcia wykonane przez GSC podczas prac nad Cieniem Czarnobyla. Archiwum zawiera zdjęcia, na podstawie których powstała większość kultowych tekstur i obiektów w grze - od znanego BTRa po pudełko drukarki, a więc znane wielbicielom buildów elementy. Zdjęcia zostały głównie wykonane przez studio GSC podczas ich wizyty w Czarnobylskiej Strefie Wykluczenia w 2002 roku, a także w fabryce Rostok i biurze firmy. Archiwum udostępnił Michaił Czerniawskij. Linki do zbioru: GoogleDrive - [KLIK] Źródło:

Przechadzając się po Prypeci, można usłyszeć dźwięk dzwoniącego telefonu. Co się stanie, gdy podniesiemy słuchawkę? Nie zdradzę, ale uznaję to za nawet fajną ciekawostkę, bo spotkałem się z czymś takim tylko w Złotej Kuli. ----- Muszę pilnie porozmawiać z Sacharowem, ale schował się za plecami Nowikowa. Użycie granatu dymnego nie pomogło Mieliście taką sytuację? W najgorszym przypadku będę musiał zabić Nowikowa.

Platforma: Unreal Engine Autor: Ekipa Another Voice Planowana data premiery: Nieznana Another Voice to amatorski projekt rozwijany na silniku Unreal Engine oraz czerpiący inspirację z Pikniku na skraju drogi - wydanej w 1972 r. powieści science fiction braci Strugackich. Screeny: Źródło:

@Szczepan9205 zaktualizował spolszczenie do najnowszej wersji moda Aktualizacja do R3 pojawiła się stosunkowo niedawno, bo 22.08. Jedynym minusem jest to, że po aktualizacji do wersji 1.1. wymagana jest nowa gra. Lista zmian: Wygląda na to, że autorzy głównie skupili się na łataniu błędów technicznych.

@tom3kb A co, na Dead Air Cię naszła ochota? Z jednej strony fajna sprawa - powolna eksploracja wszystkich map.